Ανά δύο χρόνια, το αυτοκίνητο μας έχει «ραντεβού» με το ΚΤΕΟ και ένας αρκετά ενδιαφέρον έλεγχος είναι αυτός του συστήματος ανάρτησης στο αμορτισερόμετρο. Τι μετράει ακριβώς, όμως, αυτό το μηχάνημα και πως λειτουργεί;
Το αυτοκίνητο τοποθετείται αρχικά με τον εμπρός άξονα και έπειτα με τον πίσω στις ειδικές επιφάνειες, οι οποίες αρχίζουν να ταλαντεύονται με συνεχώς εναλλασσόμενη συχνότητα και το αποτέλεσμα προκύπτει σε
ποσοστό επί τις εκατό. Το αποτέλεσμα εκφράζει το ελάχιστο βάρος που σηκώνει ο τροχός κατά τη διάρκεια της ταλάντωσης.
Έστω για παράδειγμα ότι έχουμε ένα αυτοκίνητο με τέλεια κατανομή βάρους που ζυγίζει 2.000 κιλά. Αυτόματα συμπεραίνουμε ότι ο κάθε τροχός σε συνθήκες χωρίς ταλάντωση σηκώνει βάρος 500 κιλών. Με την έναρξη της ταλάντωσης, κατά την επαναφορά του τροχού, το ασκούμενο βάρος μειώνεται. Αν το μηχάνημα ανιχνεύσει ότι ο τροχός δέχεται στιγμιαία το ελάχιστο βάρος των 300 κιλών, η βαθμολογία είναι 300/500, ή αλλιώς 60%. Αυτή είναι και η τελική τιμή που αναγράφεται στο έντυπο.
Το ποσοστό αυτό εκφράζει την πρόσφυση του τροχού. Για παράδειγμα αν η βαθμολογία είναι 0% σημαίνει ότι στιγμιαία ο τροχός έχασε την πρόσφυσή του με την ειδική επιφάνεια του αμορτισερόμετρου, ενώ το ποσοστό 100% σημαίνει ότι η πρόσφυση ήταν τέλεια και ο τροχός δεχόταν συνεχώς την ίδια πίεση σαν το αυτοκίνητο να ήταν στατικό (κάτι που δε συμβαίνει ποτέ).
Πότε πρέπει να ανησυχήσουμε; Η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Κατασκευαστών Αμορτισέρ ξεκαθαρίζει ότι όσο πιο κοντά στο 100% βαθμολογείται η ανάρτηση, τόσο πιο ικανοποιητική είναι η λειτουργία του αμορτισέρ. Αναλυτικότερα, η κατηγοριοποίηση ορίζεται ως εξής: 0-20% κακή απόδοση, 21-40% μέτρια απόδοση, 41-60% καλή απόδοση, 61-100% τέλεια απόδοση.
Το αυτοκίνητο τοποθετείται αρχικά με τον εμπρός άξονα και έπειτα με τον πίσω στις ειδικές επιφάνειες, οι οποίες αρχίζουν να ταλαντεύονται με συνεχώς εναλλασσόμενη συχνότητα και το αποτέλεσμα προκύπτει σε
ποσοστό επί τις εκατό. Το αποτέλεσμα εκφράζει το ελάχιστο βάρος που σηκώνει ο τροχός κατά τη διάρκεια της ταλάντωσης.
Έστω για παράδειγμα ότι έχουμε ένα αυτοκίνητο με τέλεια κατανομή βάρους που ζυγίζει 2.000 κιλά. Αυτόματα συμπεραίνουμε ότι ο κάθε τροχός σε συνθήκες χωρίς ταλάντωση σηκώνει βάρος 500 κιλών. Με την έναρξη της ταλάντωσης, κατά την επαναφορά του τροχού, το ασκούμενο βάρος μειώνεται. Αν το μηχάνημα ανιχνεύσει ότι ο τροχός δέχεται στιγμιαία το ελάχιστο βάρος των 300 κιλών, η βαθμολογία είναι 300/500, ή αλλιώς 60%. Αυτή είναι και η τελική τιμή που αναγράφεται στο έντυπο.
Το ποσοστό αυτό εκφράζει την πρόσφυση του τροχού. Για παράδειγμα αν η βαθμολογία είναι 0% σημαίνει ότι στιγμιαία ο τροχός έχασε την πρόσφυσή του με την ειδική επιφάνεια του αμορτισερόμετρου, ενώ το ποσοστό 100% σημαίνει ότι η πρόσφυση ήταν τέλεια και ο τροχός δεχόταν συνεχώς την ίδια πίεση σαν το αυτοκίνητο να ήταν στατικό (κάτι που δε συμβαίνει ποτέ).
Πότε πρέπει να ανησυχήσουμε; Η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Κατασκευαστών Αμορτισέρ ξεκαθαρίζει ότι όσο πιο κοντά στο 100% βαθμολογείται η ανάρτηση, τόσο πιο ικανοποιητική είναι η λειτουργία του αμορτισέρ. Αναλυτικότερα, η κατηγοριοποίηση ορίζεται ως εξής: 0-20% κακή απόδοση, 21-40% μέτρια απόδοση, 41-60% καλή απόδοση, 61-100% τέλεια απόδοση.
Πέρα από το ποσοστό, σημαντική είναι και η διαφορά του ποσοστού ανά άξονα, με τους μηχανικούς να απορρίπτουν απόδοση τροχού μικρότερη του 21% και διαφορά απόδοσης ανά άξονα που ξεπερνά το 30%. Τέλος, ίσως να έχετε παρατηρήσει ότι η βαθμολογία των τροχών του πίσω άξονα συνήθως είναι χειρότερη από τον εμπρός. Κάτι τέτοιο είναι απόλυτα φυσιολογικό και συμβαίνει επειδή το μεγαλύτερο ποσοστό του βάρους στα περισσότερα αυτοκίνητα κατανέμεται στον εμπρός άξονα.
